Ambassadeur Eva Vriend

Eva Vriend schreef het boek 'Het nieuwe land' over de ontstaansgeschiedenis van Flevoland. Ze ontmoette Paul de Kort op een lezing en sindsdien delen zij een passie voor het verhaal van de Noordoostpolder.

“Ik geef vrij veel lezingen over mijn boek. Bij een van die lezingen sprak Paul de Kort mij aan. Hij was toen nog bezig met de opdracht voor een mogelijk zevende landschapskunstwerk in Flevoland. Paul vertelde mij dat hij voor dat werk dacht aan een plek in de Noordoostpolder bij het Zwarte Meer. Ik ken die plek heel goed. Vroeger heb ik daar vrij veel gewandeld langs de dijk. Het is een pareltje in de polder. Als je daar staat, zo zei hij ook, dan kun je overal de horizon zien: van het oude land en van het nieuwe land. Straks zie je daar zijn kunstwerk verrijzen.

Voor zijn ontwerp heeft hij zich ingelezen en verdiept in het gebied en onder andere ook mijn boek gelezen. Het is leuk om te zien hoe iemand die zelf niet uit de polder komt, wel zoveel uit het landschap haalt. Ik ben zelf vooral bezig met de geschiedenis van de polder: met de beleving van de inwoners en de menselijke kant van het verhaal. Landschappelijk ben ik geen deskundige, behalve dan dat ik een boerendochter ben. Paul is vooral geïnteresseerd in de fysieke kant van de polder en de maakbaarheid van die plek. We zijn dus op een hele andere manier met de polder bezig, maar wel geboeid door dezelfde thematiek. Dat vind ik echt heel tof. Sindsdien hebben we contact gehouden.

PIER+HORIZON is ook gewoon een hele leuke studie. Wat ik bijvoorbeeld gaaf vind is dat Paul in zijn ontwerp de wind meeneemt. Ik ben zelf opgegroeid in de polder en ik heb nog steeds een haat-liefde verhouding met de wind. De oostenwind en de westenwind, je voelt die hier gewoon altijd. Als straks het werk er is en het riet gegroeid is, drijft er eigenlijk een soort grote windrichtingwijzer. Je kunt het er dan ook over hebben als je daar bent: de wind komt daar vandaan of niet, het is een dwarrelwind of een oostenwind.

Een stiekeme missie van mij is om te zorgen dat PIER+HORIZON gaat aanslaan en dat ook de mensen die hier wonen er wat mee hebben. Het zou ook mooi zijn om bij het werk dingen te gaan organiseren, zoals een gedichtenavond of een tof festival. Zoiets zou op die plek toch fantastisch zijn. Zelf lijkt het mij heel leuk om daar een soort ‘write now’-bijeenkomst voor schrijvers te organiseren. Het is een mooie plek om een uur bij elkaar te zitten, samen te schrijven en dan te bespreken wat mensen geschreven hebben. Je zou er ook kunnen gaan landschapschilderen of iets doen met fotografie. Het is leuk als mensen er zelf wat mee gaan doen.”